Uitwedstrijd tegen Point Loma, San Diego

Zaterdagochtend 8:00 uur, wekker gaat alweer vroeg om me klaar te maken voor weer een zware wedstrijd. Dit keer gaan we naar San Diego, om Point Loma eens te laten zien wat tennissen is, haha... We zijn dit keer met maar een kleine groep meiden in de grote van, omdat de jongens met coaches al eerder vertrokken zijn en een paar meiden blijven de rest van het weekend bij vrienden in San Diego dus zijn met eigen vervoer. Dus, een hele achterbank voor mij alleen! Blijft gezellig zo reizen; leuke mensen, muziekje, tijdschriftje, mooi uitzicht (hele weg rijden we langs de zee); prima ontspan-momentje wat ik hier anders niet al te veel heb.

Aangekomen op Point Loma worden we aangenaam verrast met heerlijk weer op een prachtige campus. De tennisbanen liggen ongeveer naast de zee, dus dat kan niet beter. Aan de andere kant naast de banen ligt het baseball veld en dat was wat minder ideaal! Ongeveer om de 5 minuten ging een zoemer en dit betekent dat de baseball ergens over het hek gaat. Als je zo'n bal op je kop krijgt, ben je op z'n minst buiten bewust zijn, dus dat was elke keer weer schrikken en dan oppassen. Opzich wel een maffe, maar grappige ervaring, maak je toch niet bij elke tenniswedstrijd mee.

Voor onze wedstrijd hadden we eerst een prima lunch en keken we ondertussen naar mooie wedstrijden van de jongens. De meeste wedstrijden waren best close, maar werden allemaal naar onze kant getrokken => 9-0 in de pocket! Dan zijn wij aan de beurt, weer beginnende met de dubbels. Jenny en ik speelden erg goed, gaat steeds beter eigenlijk. We waren snel klaar, dus konden lekker even kijken naar de andere twee dubbels. Ook die werden gewonnen, maar wel iets minder soepel.
Ook de meeste singels gingen vrij soepel, ik speelde erg overtuigend en had mijn overwinning eerder dan verwacht binnengesleepd. Coach was ook erg enthousiast; dit staat op de vanguard-site:
"Damia rebounded from a loss against APU yesterday and played her best match of the season. She made a big impression on me today," Johansson says. "She also played flawless in doubles."
We eindigden met een 8-1 overwinning, dat was beter dan verwacht tegen de nummer 3 in onze poule.

Na elke uitwedstrijd gaan we altijd met beide tennisteams uiteten, dus zaterdag gingen we naar een best luxe, chinees restaurant. Daar zaten we dan, allemaal opgewekt en nog helemaal rozig en gekleurd van de hele dag in de warme zon. Daarna werden we ook nog getrakteerd op iets lekkers bij Starbucks Coffee (red. erg populaire coffeeshop die op elke hoek van de straat te vinden is, met niet alleen zeergoede koffie, maar ook ander lekkers). Dit was omdat Mattias zo tevreden was, dus dat was wel erg stimulerend.

Twee uur later weer op de campus aangekomen was het een beetje haasten om ons klaar te maken om onze overwinning dan echt te gaan vieren ;). Het was al aardig laat toen we terug waren, maar we gingen toch nog met de harde kern wat drinken in Newport Beach, waar de meeste kroegen zijn. Zo eindigde de dag, misschien wel de beste dag sinds ik hier ben. Vandaar ook dat ik het de moeite waard vond om erover te schrijfen.. Nu ik er zo over nadenk was het nie eens zo heel veel bijzonderder dan de andere dagen. Het was denk ik gewoon de goede sfeer, het lekkere tennissen, het heerlijke weer en de mooie omgeving dat het hem deed. En misschien wel belangrijker nog; het beseffen dat ik hier ben en ervan genieten, in plaats van gewoon maar de dingen doen en er niet echt bij stilstaan. Er zouden toch eigenlijk meer van deze dagen moeten zijn, niet?!

Jenny en ik na onze overwinning

zonsondergang vanaf de tennisbanen, lastig concentreren als je staat te spelen hoor!

Damia @ Starbucks met 2 frappucino's! :)

Mijn B-day!

20 februari... Mijn verjaardag! Nou ja, eigenlijk begon het al een beetje op zaterdag. 's Middags kreeg ik al de eerste mailtjes en telefoontjes 'met gefeliciteerd', omdat het in Nederland immers al 12 uur was geweest. Erg leuk natuurlijk, maar het is wel een beetje een dag om heimwee te krijgen, omdat je niet thuis mee kan proosten. 's Avonds heb ik echter ook zelf geproost in een kroeg hier in Costa Mesa, dus dat was gezellig. De volgende dag zouden wat jongens mij en Olivia meenemen naar Los Angeles voor mijn verjaardag, maar helaas: de hele dag regende het pijpenstelen! We zijn aan het eind van de middag wel naar LA gereden, waar ik werd getrakteerd op een heerlijk Mexicaans diner. Ook werd er in het Spaans 'Lang zal ze leven' gezongen en gingen de serveersters voor me dansen, haha..

Maandag heb ik mijn verjaardag meer gevierd in 'The Old Spaghetti Factory', waar we met beide tennisteams weer lekker hadden gegeten. Ook daar ging het hele restaurant voor me zingen (dit keer 'gewoon' in het Engels) en kreeg ik een dessert met kaarsjes. Nu kreeg ik ook wat kleine kadootjes (onder andere fiets-accesoires, haha), waardoor ik toch een beetje het verjaardag-gevoel kreeg. Vooral ook doordat ik eerder die dag m'n mailtjes las en verjaardagspost had! Iedereen heel erg bedankt voor de leuke (e-)kaartjes, mailtjes en pakketjes! Dat betekende toch wel veel zo ver van huis...

Goed, nu ga ik dus als 19-jarige door het leven. En nee, dat voelt weer niet echt anders dan een aantal dagen geleden!

All at dinner

Crazy Didi and Andi, Olivia en Jenny looking cute

Alena and Amy looking 'hot'

Andi and Olivia

Me looking very happy with my ice-cream with candle in it

Amy, Christoph, Didi, en Andi liggen dubbel om een verhaal van Andi

Kristen, Alena ik en Amy na het eten 

Damia en Andi aan tafel 

Bloemen en kaartjes die ik van het thuisfront voor mn verjaardag gekregen heb, dank jullie wel! 

Eerste tenniswedstrijden zijn begonnen!

Daar ben ik weer! Hier is alles nog steeds helemaal leuk. Het weer is intussen flink opgeknapt; het is hier nu elke dag zonnig en warm (rond de 24 graden). Ik begin dus al een aardig kleurtje te krijgen :). Zaterdag hebben we onze eerste wedstrijd thuis gehad, dat was erg leuk en een hele belevenis. We zijn begonnen met een overtuigende 8-1 winst, dus dat is wel lekker. Gisteren hebben we onze eerste uit-wedstrijd gespeeld. Erg leuk om zo'n uitwedstrijd te spelen omdat je gelijk een beetje wat ziet onderweg. We vertrokken rond lunchtijd land-inwaards in een grote 'van' en hebben een stuk door de bergen gereden, best wel indrukwekkend! Was wel een apart sfeertje zo, het leek net alsof we echte professionals waren.. De 1 lag te tukken, de ander wat te eten en weer een ander te studeren. Op internet staan trouwens wel leuke player profiles, foto's en verslagen over onze wedstrijden => http://www.vanguard.edu/athletics/wtennis/index.aspx?

Mattias is werkelijk een supercoach, de mensen uit het team zeggen dat ie 1 van de beste coaches is. Het opvallende is dat hij echt een onderdeel van het team is, niets meer of minder dan ons. Hij maakt gewoon een geintje tussendoor en we mogen hem noemen wat we zelf leuk vinden. Dit is niet zo gebruikelijk bij de meeste andere coaches. Hij pusht niet zoals die Amerikanen hier, maar de trainingen zijn toch elke keer lekker fanatiek en hij geeft zowel goede taktische als technische aanwijzingen.

Oke dat over het tennissen; het uitgaan lukt hier nu ook wel, haha.. Ik heb een ID geregeld van iemand die aardig op me lijkt, dus dat is wel makkelijk. Er zijn hier genoeg leuke plekken om heen te gaan, en wat nog belangrijker is, de mensen zijn al helemaal gezellig en leuk.
Door de week breng ik veel avondjes door, door gewoon lekker bij mensen die in een appartement buiten de campus wonen een filmpje te kijken, te kaarten of in de jacuzzi! Dat is echt wel genieten..

De tijd hier gaat echt ontzettend snel, beetje te snel naar mijn idee.. Echt veel last van heimwee heb ik gelukkig nog niet gehad. Tuurlijk denk ik wel veel aan iedereen thuis, vooral de gewone dingetjes zoals dat het fijn zou zijn om even een avondje in Inn The Mood te staan, met vriendinnen te shoppen of lekker thuis te eten, maar echt verdreitig kan ik er niet van worden! Dus dat is alleen maar positief.

Nou, dat was het wel weer een beetje voor nu denk ik..
Binnenkort weer meer!

Op weg naar onze eerste uit-wedstrijd!

Amy pakt nog 't een en ander in, Alena en Olga stappen in

Mattias aan het stuur, Amy links in de 'van'