Eerste indrukken van Zuid-Californie

Hier dan eindelijk mijn eerste verslagje vanuit Costa Mesa!
Het lijkt alweer een hele tijd geleden, maar vrijdag is mijn vlucht helemaal soepel gegaan. Het was wel erg lang (16 uur), en natuurlijk best zwaar om gelijk zo lang in je eentje te zitten na een ‘raar/moeilijk’ afscheid van iedereen.

Misschien dat jullie wel van de aardverschuivingen hebben gehoord hier in Californie, maar daar heb ik gelukkig niet al te veel van meegemaakt. Toen ik hier aankwam, was het wel heel vreemd weer voor in Sunny California; geen enkele zon te bekennen! Tot gisteren had het alleen nog maar gehoost. Iedereen bied er zn excuses voor aan. Het is goed te merken dat ze er hier niet op ingesteld zijn; alles lekt en er ligt zoveel water op de wegen! Nergens een afvoerputje te bekennen.. Het is best bijzonder om dit ook 'ns mee te maken..
Vandaag dus voor het eerst heerlijk zonnig weer, en dat is tenslotte waar ik voor gekomen ben!
Ik ga zo voor het eerst tennissen met Olivia, een superleuk meisje uit Zwitserland, ook nieuw hier. Ze lijkt een kopie van mij te zijn, en het lijkt of we elkaar al een hele tijd kennen! Erg leuk dus..

De eerste dagen ben ik erg druk geweest om allerlei dingen te regelen. Regelen van een goede meal-plan, studenten-pas, internet-pas, postbus. Ook heb ik natuurlijk mijn school-rooster geregeld, en dat was niet zo makkelijk als het lijkt. Het was lastig om een planning te maken met de vakken die ik wil volgen, gecombineerd met de trainingen. Ook waren een hoop lessen al vol, aangezien we eigenlijk erg laat zijn met het inroosteren. Maar het is gelukt! Ik heb Spaans, Sociology en dan de verplichte Wiskunde en Religie-les. Goed te doen allemaal!

De trainingen zijn van maandag tot vrijdag, 1,5 uur in de namiddag. Daar komt alleen nog wat conditie-training bij. De coach is erg aardig! Ben blij dat hij Zweeds is, want hij begrijpt precies wat me meemaken, omdat hij hier zelf ook 10 jaar geleden op dezelfde manier is gekomen.
Ook moet ik hier 1 keer in de week naar 'Chapel', zo indrukwekkend om mee te maken! Het is net een concert, met dan alleen een beetje christelijke tekst. Op een podium staat een soort ‘rock-band’ te spelen, en in de zaal is iedereen aan het dansen. Het deed me een beetje denken aan Sister Act.

Ik woon samen met twee Amerikaanse meisjes, waar ik het gelukkig erg goed mee kan vinden. Zij hadden al allerlei luxe dingen op de kamer en ze bezitten een auto, dus dat is wel lekker.
Nou, dat is het even voor nu, ik laat jullie snel weer meer horen!